ฉันไม่เสียใจที่รักเธอ แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันขอเลือกที่จะไม่รู้จักเธอ
การทำชั่วจะถูกค้นพบไม่ช้าก็เร็ว ทำตอนเที่ยง
สังคมกำลังก้าวหน้าและคนที่เป็นหัวหน้ามักต้องการมีเลขาอยู่ข้างๆ
ฉันหมกมุ่นอยู่กับการไล่ตามความเจริญรุ่งเรืองเหมือนสายลมและความฝัน แต่ฉันลืมอารมณ์และความคิดถึงในใจ หลายปีต่อมา เมื่อฉันได้ความรู้สึกนั้นกลับมาและต้องการเปลี่ยนเป็นความกตัญญู ฉันก็ตระหนักว่าเวลาเปลี่ยนไปแล้ว และผู้คนในอดีตก็หายไป และอารมณ์นั้นยังคงมาพร้อมกับความคิดถึงและการตำหนิตัวเองอย่างไม่รู้จบ จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งของหัวใจฉันอีกครั้ง และมันได้กลายเป็นแผลเป็นในหัวใจของฉันที่ไม่มีวันลบเลือน
ฤดูหนาวผ่านไป ฤดูใบไม้ผลิผ่านไป และฤดูร้อนได้เปิดขึ้นในวันที่ยาวนาน ฝนตกหนักอย่างกะทันหันเล็กน้อยพัดใบไม้ทุกใบในเซี่ยงไฮ้อย่างสดใส จากนั้นฤดูร้อนก็สิ้นสุดลง เกียร์แห่งกาลเวลาไม่เคยหยุดหมุน และในทุกวิถีทางที่ไร้ความปราณีและมีเหตุผลที่สุด ทุกชีวิตสามารถก้าวไปข้างหน้าคู่ขนานกันได้ บริษัท ME ได้ย้ายไปอยู่ที่ชั้นสูงสุดที่ไหนสักแห่งราวกับว่าทุกสิ่งในชีวิตของฉันเป็นการบอกลาอดีต ในที่สุดเวลาจะทำให้คนมึนงง ทำให้คนมีสติ ปล่อยคนปล่อยอดีต หรือแสร้งทำเป็นลืม อันที่จริงนี่ก็โอเค กัว จิงหมิง "Little Times 3 The Age of Thorn Gold"
